Pamiętamy o ofiarach II Wojny Światowej i oddajemy cześć ich pamięci…
18 stycznia – w 74. rocznicę ewakuacji więźniów KL Auschwitz-Birkenau, określanej mianem „Marszu Śmierci” przedstawiciele naszej społeczności uczniowskiej na czele z członkami Samorządu Uczniowskiego pod opieką jego opiekuna – pani Ewy Jakielaszek – przeszli pod obelisk przy ul. Leśników ufundowany w 2005 r. przez Gminę Kobiór w 60. rocznicę zakończenia II Wojny Światowej. Tam zapalili znicz, odmówili modlitwę, uczcili zmarłych minutą ciszy i przypomnieli tragiczne dzieje, wspominając wydarzenia, które miały miejsce w naszej gminie.
17 stycznia 1945r. niemiecka administracja obozowa, uciekając przed zbliżającymi się wojskami radzieckimi, zarządziła ewakuację więźniów obozów koncentracyjnych. Jej celem było wykorzystanie skazanych w obozach pracy przymusowej na terenie III Rzeszy. Ewakuacja objęła 56 tysięcy więźniów obozu Auschwitz-Birkenau. Przemarsz na liczącej ponad 60 km trasie Oświęcim-Wodzisław zwany „Marszem Śmierci” należy do największych i najtragiczniejszych wydarzeń tego typu na ziemiach polskich. W wyniku mrozów, brutalności Niemców, nieprzygotowania oraz skrajnego wycieńczenia fizycznego, śmiertelność wśród uczestników marszu była bardzo wysoka. Na trasie naliczono około 600 ciał, ponadto powszechne były masowe egzekucje oraz karanie śmiercią za jakiekolwiek odstępstwa od narzuconych przez Niemców norm. W samym tylko Rybniku zamordowano około 800 osób. Więźniowie dotarli do Wodzisławia pomiędzy 19 a 22 stycznia. Większość z nich skierowano w rejony Moraw i Austrii, a najwięcej do obozu Mauthausen-Gusen. Bilans tych tragicznych wydarzeń to śmierć około 15 000 więźniów.
Na terenie województwa śląskiego w ponad 20 miejscowościach znajdują się miejsca pamięci związane z martyrologią ludzkości z lat 1939-1945. Jednym z nich jest teren położony przy ul. Leśników, gdzie zlokalizowany jest obelisk ustawiony w miejscu bramy wjazdowej do podobozu KL Auschwitz-Birkenau, który powstał jesienią 1942 r. Pierwsi więźniowie zostali przywiezieni w to miejsce końcem listopada bądź początkiem grudnia. Na terenie obozu, ogrodzonego drutem kolczastym pod napięciem, znajdowały się trzy baraki - dwa dla więźniów, a jeden dla esesmanów. Początkowo przebywało tu 60 więźniów, stopniowo ich liczba wzrosła do 156. Byli nimi głównie Żydzi z różnych krajów okupowanej Europy, a oprócz nich Polacy, Niemcy i Rosjanie. Starszym obozu, czyli najważniejszym w więźniarskiej hierarchii więźniem, został wybrany przez esesmanów Alfred van Hofe.
Najliczniejszą grupę roboczą stanowili w podobozie Kobiór więźniowie zatrudnieni w komandzie zajmującym się wyrębem lasu i wstępną obróbką pni, wysyłanych do pobliskich tartaków, natomiast pozostałe odpadki drewna oraz gałęzie przewożono do obozu KL Auschwitz II-Birkenau, gdzie wykorzystywano je jako opał w dołach spaleniskowych, w których palono zwłoki ofiar masowej zagłady. Inną pracą, przy jakiej zatrudnieni byli więźniowie, było usuwanie drzew powalonych przez mrozy i wiatry. Przez pewien czas około 20 więźniów z tego podobozu zatrudniano przy rozbiórce pobliskich domów i zabudowań gospodarczych. Uzyskiwano w ten sposób materiał budowlany (głównie cegły) na inne budowy realizowane przez obóz.
Załoga SS w podobozie Kobiór liczyła około 20 esesmanów, a funkcję Lagerführera (kierownik obozu) pełnił SS-Unterscharführer Franz Baumgartner. Esesmani ci nadzorowali pracę więźniów zatrudnionych przy wyżej opisanych czynnościach przez 6 dni w tygodniu. W niedziele więźniowie mieli czas na mycie pod prysznicami, łatanie odzieży i czyszczenie jej z wszy, a także przeprowadzali prace porządkowe w kwaterach więźniarskich. Od maja 1943 roku stopniowo zmniejszała się liczba przebywających w podobozie. W sierpniu tamtego roku zostali przetransportowani do innych obozów, a ich miejsce zajęli jeńcy angielscy, zatrudnieni w tutejszym tartaku. Bilans tego podobozu to co najmniej 21 ofiar. Przyczyną ich śmierci było wyczerpanie, głód bądź zastrzelenie przez esesmanów. Po zakończeniu wojny miejsce to wykorzystywane było przez władze komunistyczne w celu czasowego przetrzymywania mieszkańców powiatu pszczyńskiego, przeznaczonych do deportacji ze Śląska na teren Niemiec.
Udając się pod obelisk i oddając cześć ofiarom zbrodni nazistowskich, nasi uczniowie wzięli udział w obchodach zorganizowanych w powiecie pszczyńskim, stanowiących „lekcję historii dla młodego pokolenia oraz manifestację wartości takich jak godność, równość, tolerancja oraz prawo każdego człowieka do życia w pokoju, a także świadectwo patriotyzmu i szacunku do Ojczyzny”.
W piątek – tuż przed Eucharystią, podczas której 91 naszych uczniów przyjęło sakrament dojrzałości chrześcijańskiej, czyli bierzmowania – ks. bp Grzegorz złożył przesympatyczną wizytę w murach kobiórskiej szkoły. Przywitany ślicznym śpiewem „Kobiórskiej Czelodki”, jak zwykle występującej w stroju śląskim, kwiatami oraz staropolskim: „Gość w dom, Bóg w dom”, Jego Ekscelencja wraz ze swoim błogosławieństwem wniósł ciepłą atmosferę, z radością i pogodą ducha opowiadając o swej drodze do kapłaństwa oraz sakry biskupiej i o bogatym doświadczeniu w pracy duszpasterskiej, którą dane mu było wykonywać w różnorodnych formach. 
